Taylor Swift robi w tym tygodniu wielkie fale. Nie tylko sprzedała prawie 1,3 miliona kopii swojego albumu "1989" w swoim debiutanckim tygodniu - co jest imponującą statystyką, biorąc pod uwagę, że żaden inny album wydany w tym roku nie sprzedał się w ilości większej niż milion - ale cały jej katalog, z wyjątkiem jednej piosenki, został usunięty z serwisu streamingowego Spotify.
Swift dołącza do grona artystów, którzy krytycznie odnoszą się do modelu biznesowego free-streamingu, choć jest jedną z niewielu potęg, których waga i wpływy pozwalają na podjęcie działań w tak znaczący i warty odnotowania sposób. Wielu wartych uwagi opornych, w tym Pink Floyd, Led Zeppelin i Garth Brooks, ostatecznie udostępniło swoją muzykę do streamingu, a wielu innych stosuje strategię "windowing". Innymi słowy, wstrzymują się z udostępnieniem nowego wydawnictwa w serwisach streamingowych przez kilka pierwszych tygodni, starając się zwiększyć sprzedaż. Ale skoro 79% populacji Stanów Zjednoczonych słucha muzyki online, jaki wpływ na fanów ma brak dostępności muzyki w serwisach streamingowych? A konkretnie, co robią konsumenci, którzy nie mogą znaleźć muzyki swoich ulubionych artystów na platformie streamingowej na żądanie?
Odpowiedź różni się w zależności od rodzaju konsumenta muzyki i jego preferencji dotyczących wydatków. Na przykład ci, którzy wydają najwięcej pieniędzy na muzykę cyfrową, są, co nie jest zaskakujące, najbardziej skłonni do zakupu muzyki niedostępnej do streamingu. Podobnie, ci, którzy płacą za usługi streamingowe są również bardziej skłonni do zakupu albumu (14%) niż free-streamerzy (6%), którzy są o wiele bardziej skłonni znaleźć sposób na zdobycie muzyki za darmo gdzie indziej. Ogólnie rzecz biorąc, fani skłonni do zakupu muzyki nieobecnej w serwisach internetowych są bardziej skłonni kupić tylko jeden lub dwa utwory z albumu niż całą listę utworów.
Ogólnie rzecz biorąc, słuchacze oczekują, że nowo wydana muzyka pojawi się w serwisie streamingowym w ciągu dwóch tygodni lub krócej. Najmniejszą tolerancję na długie oczekiwanie wykazują nastolatki - 60% z nich oczekuje, że nowo wydana muzyka będzie dostępna w ciągu tygodnia. Najmniej prawdopodobne jest, że kupią muzykę, której nie mogą słuchać, wolą znaleźć coś innego do słuchania, poczekać lub skorzystać z darmowych alternatyw. Dorośli w wieku 18-34 lat kupią jedną lub dwie piosenki, ale rzadziej kupią cały album niż przeciętny słuchacz muzyki. Z kolei osoby w wieku 35-44 lat są najbardziej skłonne do kupowania muzyki, której nie mogą słuchać w sieci, a 19% z nich twierdzi, że kupiłoby cały album.
Kto więc dostaje po głowie, gdy muzyka nie jest dostępna? Frustracja fanów najczęściej skierowana jest na serwis, a nie na artystę. Mimo to, konsumenci są w większości wyrozumiali i wykazują pewien poziom cierpliwości zarówno wobec artystów, jak i usług, gdy utwory ich ulubionych wykonawców nie są dostępne. Siedemdziesiąt dwa procent słuchaczy muzyki twierdzi, że nigdy nie spotkało się z problemem braku możliwości znalezienia pożądanej muzyki w swoim serwisie streamingowym. Brak popularnego artysty, takiego jak Taylor Swift w serwisie streamingowym może zmienić ten sentyment.
Metodologia
Badanie Nielsen Music 360 U.S. to kompleksowe, dogłębne badanie interakcji konsumentów z muzyką w USA. Dane do badania Nielsen Music 360 U.S. zostały zebrane w sierpniu i wrześniu 2014 roku wśród 2 581 reprezentatywnych konsumentów w wieku 13+. Badanie przeprowadzono w języku angielskim i, w stosownych przypadkach, reprezentuje anglojęzycznych Latynosów. Ankiety były przeprowadzane online. Dane zostały zważone do populacji spisu powszechnego w USA w oparciu o wiek, płeć, rasę, wykształcenie i wielkość gospodarstwa domowego.
